Галоўная / Пракуратура / Няма бяды страшней

Няма бяды страшней

   Выкарыстанне наркатычных сродкаў і іх незаконны абарот сёння выклікаюць трывогу, якая расце, не толькі праваахоўных, але і ўсіх дзяржаўных органаў у цэлым. Наркаманія і звязаная з ёй злачыннасць набываюць усе болей значныя маштабы і адбіваюцца на маральна-псіхалагічнай атмасферы ў таварыстве, адмоўна ўплываюць не толькі на эканоміку, палітыку, правапарадак, але і на здароўі нацыі. За апошнія гады колькасць злачынстваў, звязаных з незаконным абаротам наркотыкаў, на жаль, не змяншаецца. З прычыны высокай латэнтнасці дадзенай сацыяльнай з'явы, у рэчаіснасці колькасць асоб, якія спажываюць наркотыкі, значна вышэй, чым афіцыйная статыстыка, якая складаецца на ўліку ўрача -нарколага. Асобую занепакоенасць выклікае распаўсюджанасць наркаманіі сярод моладзі. Трэба адзначыць, што калі ў мінулыя гады наркаманы ў асноўным выкарыстоўвалі макавую салому або другія наркатычныя сродкі, то ў цяперашні час атрымліваюць распаўсюджванне сінтэтычныя наркотыкі, а таксама псіхатропныя рэчывы.
   Заканадаўствам Рэспублікі Беларусь нароўні з агульнымі прафілактычнымі і аздараўленчымі мерапрыемствамі, прадугледжана адміністрацыйная і крымінальная адказнасць за правапарушэнні ў сферы незаконнага абароту наркатычных сродкаў.
   Так, арт.16.1 Коап Рэспублікі Беларусь  прадугледжана адміністрацыйная адказнасць у выглядзе папярэджання або штрафу ў памеры да 20 базавых велічынь (на сапраўдны момант да 490 руб. за пасеў або вырошчванне без мэты збыту або вырабу наркатычных сродкаў, псіхатропных рэчываў забароненых да апрацоўкі раслін або грыбоў, якія ўтрымліваюць наркатычныя рэчывы або псіхатропныя рэчывы.
   Артыкулам 328 КК Рэспублікі Беларусь прадугледжана крымінальная адказнасць за незаконныя без мэты збыту выраб, перапрацоўку, набыццё, захоўванне, перавозку або перасылку наркатычных сродкаў, псіхатропных рэчываў або прэкурсораў або аналагаў. Пакаранне прадугледжана ў выглядзе абмежавання свабоды тэрмінам да 5 гадоў або пазбаўлення свабоды ад двух да пяці гадоў. Аналагічныя дзеянні, якія маюць мэта збыту наркатычных сродкаў, вабяць за сабой пакаранне толькі ў выглядзе пазбаўлення свабоды  на тэрмін ад пяці да васьмі гадоў. А ўчыненых паўторна або групай асоб караюцца пазбаўленнем свабоды на тэрмін ад васьмі да пятнаццаці гадоў.
   Аднак і гэтыя строгія пакаранні наркаманаў не спыняюць. Такія асобы любымі шляхамі імкнуцца знайсці сродкі для набыцця наркотыкаў, а ад гэтага пакутуюць вузейшыя іх блізкія і сем'і.
   Так, напачатку 2018 года судом Ашмянскага раёна асуджаны жыхар Ашмянскага раёна Ч. Ён незаконна набыў 12 таблетак псіхатропнага сродку апрофен (тарэн), захоўваў і насіў яго пры сабе, а таксама выкарыстоўваў. Але аднойчы Ч. быў затрыманы супрацоўнікамі міліцыі. Пры затрыманні, пры сабе меў 6 таблетак псіхатропнага сродку. Ч. толькі захоўваў тарэн для ўласнага спажывання і выкарыстоўваў яго. У яго дзеяннях не было намеры збыць псіхатропны сродак, што аблягчыла яго пакаранне. За прызначаныя дзеянні Ч., з улікам таго, што ён раней не быў судзім, яму прызначана пакаранне ў выглядзе двух гадоў абмежавання свабоды з напрамкам у папраўчую ўстанову адкрытага тыпа.
   Разам са строгай крымінальнай адказнасцю за злачынствы, звязаныя з наркотыкамі, заканадаўствам Рэспублікі Беларусь  адначасова прадугледжана і магчымасць вызвалення асобы ад адказнасці за незаконны абарот наркатычных сродкаў. Так, асоба, якая добраахвотна здала наркатычныя сродкі, псіхатропныя рэчывы, іх прэкурсоры або аналагі і якая актыўна садзейнічала выяўленню або стрыманню злачынства, звязанага з незаконным абаротам гэтых сродкаў, рэчываў, выкрыццю асоб, якія ўчынілі іх, выяўленню маёмасці, здабытай злачынным шляхам, вызваляецца ад крымінальнай адказнасці за дадзенае злачынства.
   Дадзенае палажэнне закона гаворыць аб тым, што намаганні ўсіх дзяржаўных органаў і дзяржавы ў цэлым накіраваны перш-наперш на прадухіленне і стрыманне наркаманіі, як небяспечнага і практычна невылечнага захворвання, а не на крымінальнае праследаванне асоб, якія ўжываюць наркатычныя сродкі. Наркаманы ж па сутнасці хворыя людзі і галоўнай задачай любога таварыства з'яўляецца стварэнне, перш-наперш, эфектыўных метадаў і сродкаў лячэння і рэабілітацыі такіх хворых. А галоўнай задачай праваахоўных органаў дзяржавы ў дадзеным напрамку дзейнасці з'яўляецца жорсткае стрыманне любых дзеянняў, звязаных з незаконным абаротам наркатычных сродкаў, а таксама пакаранне вінаватых асоб, якія здзяйсняюць такія дзеянні.