Лясныя і тарфяныя пажары

   Масавыя пажары ў лясах і на тарфяніках могуць узнікаць у гарачае і засушлівае надвор'е ад удараў маланак, неасцярожнага абыходжання з агнём, ачысткі паверхні зямлі выпальваннем сухой травы і іншых прычын. Пажары могуць выклікаць ўзгаранне будынкаў у населеных пунктах, драўляных мастоў, ліній электраперадачы і сувязі на драўляных слупах, складоў нафтапрадуктаў і іншых згаральных матэрыялаў, а таксама паражэнне людзей і сельскагаспадарчых жывёл. Найбольш часта ў лясных масівах ўзнікаюць нізавыя пажары, пры якіх выгараюць лясная падсцілка, падрост і падлесак, травяніста-хмызнячковы покрыў. У засушлівы перыяд пры ветры могуць узнікаць верхавыя пажары, пры якіх агонь распаўсюджваецца таксама і па крона дрэў, пераважна іглістых парод.
   Пры гарэнні торфу і каранёў раслін могуць узнікаць падземныя пажары, якія распаўсюджваюцца ў розныя бакі. Торф можа самаўзгарацца і гарэць без доступу паветра і нават пад вадой. Над падпаленымі тарфянікамі магчыма ўзнікненне «стоўбчатых завіхрэнняў» гарачага попелу і падпаленага тарфянога пылу, якія пры моцным ветры могуць пераносіцца на вялікія адлегласці і выклікаць новыя загарання або апёкі ў людзей і жывёл.
   Для абароны насельніцтва і зніжэння шкоды пры масавых пажарах загадзя праводзяцца мерапрыемствы па проакладванню і расчыстцы прасек і грунтавых палос.
Пры пажарах у лясах і на тарфяніках, паблізу населеных пунктаў ажыццяўляецца расчыстка грунтавых палос паміж забудовай і  прымыкаючымі ляснымі масівамі; запаўняюцца пажарныя вадаёмы з разліку не менш за 10 л вады на 1 метр даўжыні ляснога ўзлеску, які прымыкае да межаў забудовы населеных пунктаў і дачных пасёлкаў; аднаўляюцца студні і сажалкі; вырабляюцца ватна-марлевыя павязкі, рэспіратары і іншыя сродкі абароны органаў дыхання; абмяжоўваецца рэжым наведвання лясоў у засушлівы перыяд.
Калі Вы апынуліся паблізу ачага пажару ў лесе або на тарфяніку і ў Вас няма магчымасці сваімі сіламі справіцца з яго лакалізацыяй, прадухіленнем распаўсюджвання і тушэннем пажару, неадкладна папярэдзьце ўсіх змешчаных паблізу людзей аб неабходнасці выхаду з небяспечнай зоны. Арганізуйце іх выхад на дарогу або прасеку, шырокую паляну, на бераг ракі ці вадаёма, у поле. Выходзіце з небяспечнай зоны хутка, перпендыкулярна да кірунку руху агню. Калі немагчыма сысці ад пажару, ўвайдзіце ў вадаём або накрыйцеся мокрай вопраткай. Выйшаўшы на адкрытую прастору або паляну, дыхаеце паветрам каля зямлі – там яно менш задымлена, рот і нос пры гэтым прычыніце ватна-марлевай павязкай або анучай.
   Пасля выхаду з зоны пажару паведаміце аб месцы, памерах і характары пажару ў падраздзяленні МНС, а таксама мясцоваму насельніцтву.
Полымя невялікіх нізавых пажараў можна збіваць, захлестывая яго галінкамі лісцяных парод, заліваючы вадой, закідваючы вільготным грунтам, затаптываючы нагамі. Тарфяныя пажары тушаць перекапываннем палаючага торфу з паліваннем вадой. Пры тушэнні пажару дзейнічайце абачліва, не сыходзьце далёка ад дарог і прасек, не губляйце з-пад увагі іншых удзельнікаў, падтрымлівайце з імі візуальную і гукавую сувязь. Пры тушэнні тарфянога пажару улічвайце, што ў зоне гарэння могуць утварацца глыбокія варонкі, таму перасоўвацца варта асцярожна, папярэдне праверыўшы глыбіню выгараўшага пласта.