Святлана Лежневіч з Жупран: "немагчыма абыякава глядзець на слёзы дзяцей"

   Ужо месяц уцекачы на беларуска-польскай мяжы чакаюць станоўчага рашэння Еўрасаюза-пропуску на яго тэрыторыю. А тым часам беларусы ўсяляк дапамагаюць якія жывуць у лагеры – збіраюць вопратку і сродкі гігіены, прадукты харчавання і цацкі, арганізоўваюць дзяжурства валанцёраў і розных службаў.
   — Пытання, дапамагаць або няма, перад нашай установай адукацыі нават не стаяла. Як толькі стала вядома, што на мяжы дзеці, работнікі Жупранскага ясляў-сада пачалі аператыўны Збор цацак. Ніхто не застаўся ў баку, да акцыі актыўна далучыліся бацькі, — адзначае загадчыца дашкольнай установай Алена Бражицкая.
   Лёс дзяцей, якія апынуліся на мяжы, асабліва зачапіла маці дваіх дзяцей Святлану Лежневіч. Яна адгукнулася і дапамагла з дзіцячымі рэчамі, набыла два пледа для дзяцей і многае іншае.
   - Немагчыма абыякава глядзець на слёзы дзяцей, бо любая маці жадае свайму дзіцяці лепшага жыцця. Можа, мая маленькая дапамога сагрэе сэрца тых маці. Бо самае галоўнае-здароўе дзяцей — - адзначыла Святлана Пятроўна.
   Збіраць рэчы для бежанцаў Святлане дапамагалі дачцэ, не шкадуючы сваіх цацак, бо спачуванне не ведае ўзросту.