Галоўная / Навiны / Навiны раёна
02.10.2020

Напярэдадні Дня настаўніка жыхары Ашмяншчыны павіншавалі сваіх педагогаў

Напярэдадні Дня настаўніка жыхары Ашмяншчыны далучыліся да абласнога флэшмоба " дзякуй, школа, за поспех! і павіншавалі сваіх педагогаў.

Ганна Амбражэвіч, выпускніца СШ №3 г. Ашмяны, намеснік начальніка ўпраўлення адукацыі Ашмянскага райвыканкама:

- Я дзякую настаўнікам сваёй роднай СШ № 3 г. Ашмяны, за дзіўныя школьныя гады, за шчырых, прафесійных, сумленных і прынцыповых педагогаў. Я ўдзячная маім настаўнікам за тыя веды, якія яны ўклалі ў сваіх вучняў, забяспечыўшы паспяховую будучыню. Асобнае дзякуй хачу сказаць майму любімаму трэнеру веры Аляксееўне Мальцавай за выхаванне працавітасці і цягавітасці, якія дапамагаюць на працягу ўсяго жыцця. І, вядома, з асаблівай гонарам я ўспамінаю сваю медаль і дыплом пераможцы ў першай рэспубліканскай спартакіядзе вучнёўскай моладзі па гандболе (1989). Гэта Ваша заслуга! Дзякуй.

Вольга Саванец, выпускніца Наваельнянскай СШ Дзятлаўскага раёна, дырэктар гімназіі №1 г. Ашмяны:

- Набліжаецца прафесійнае свята - Дзень настаўніка! Дзякую ўсіх педагогаў за свой выбар прафесіі, за сваё жыццёвае крэда, за асабісты ўклад кожнага, веру ў мяне! У 1994 годзе я скончыла Наваельнянскую сярэднюю школу Дзятлаўскага раёна Гродзенскай вобласці. Заўсёды з трапятаннем ўспамінаю сваю першую настаўніцу Мухіну Таццяну Сямёнаўну, яе жыццёвыя ўрокі і бясконцы клопат, бо ў школу я прыйшла пяцігадовай. Колькі цікавага і незабыўнага было ў школе з класным кіраўніком Ганнай Мікалаеўнай Бут-Гусаім. Мы збіралі макулатуру і металалом, ездзілі на бульбу, малявалі насценгазеты, насілі гальштукі і значкі ... вось ужо 26 гадоў я беражліва захоўваю свой медаль. Я памятаю, як з хваляваннем трымала гэтую запаветную скрыначку, а ў ёй — заслужаную ўзнагароду, якую ўручаў дырэктар школы Аляксандр Станіслававіч Бараноўскі. Гады ідуць ... Сёння я-настаўнік! Я зрабіла гэты выбар і ганаруся ім! Дарагія педагогі, дзякуй вам за вашу працу і цярпенне, уменне знаходзіць патрэбныя словы і знаходзіцца са мной у патрэбны момант! Многіх маіх настаўнікаў ужо няма, але памяць жыве ў маім сэрцы ... Дзякуй усім калегам, хто, таксама як і я, верыць, што прафесія педагога самая выдатная на свеце! Дзякуй усім маім вучням за іх удзячнасць і іскрынкі ў вачах! З Днём настаўніка!!!

Наталля Галашэўская, выпускніца СШ №2 г. Ашмяны, дырэктар сярэдняй школы №2 г. Ашмяны
:
-Сёння размова за сняданкам пачалася з пытання дачкі-падлетка «Мам, а табе не надакучыла кожны дзень ісці ў школу?». На што муж аджартаваўся: "Наша мама там дагэтуль партфель шукае!».
А бо і сапраўды, мой партфель і маё жыццё тут, у школе. І мне ніколькі не надакучыла прыходзіць сюды кожны дзень і кожны дзень з удзячнасцю адчыняць дзверы любімай Школы. Тут ўдасканальвала сваё майстэрства педагагічнай мая мама, настаўнік абслугоўваючай працы Вера Іванаўна. Тут працую я, сюды прыходзіць за ведамі мая малодшая дачка. І сюды прыйдзе "сеяць разумнае, добрае, вечнае" мая старэйшая дачка Маргарыта-будучы настаўнік замежнай мовы. Я ведаю, што гэтага б не было, калі б не мой першы настаўнік Наталля Іванаўна Кулік, якая прышчапіла стараннасць і старанне. Калі б не мой класны кіраўнік Тамара Уладзіміраўна Пількоўская, якая навучыла не баяцца цяжкасцяў і смела ісці наперад. Менавіта ўсе мы, ветэраны педагагічнай працы, вучні, настаўнікі і ёсць Школа! Школа, як гарант паспяховага будучыні, як стартавая пляцоўка да вяршыняў прафесіяналізму і майстэрства. І я разумею, як важна сказаць: "дзякуй, школа, за поспех маёй сям'і, майго горада, маёй дзяржавы!»

Людміла Рыбік, выпускніца Жупранскай сярэдняй школы, галоўны рэдактар раённай газеты «Ашмянскі веснік»:
— Будаўнікі і ўрачы, бухгалтары і юрысты, аграномы і заатэхнікі, праваахоўнікі і выратавальнікі, прадаўцы і даяркі, хлебаробы і ветурачы, журналісты і вучоныя… Усе мы — вашы выпускнікі — пачыналі калісьці з буквара, з якім знаёміла малечу першая настаўніца ці… настаўнік. Вы не толькі закладвалі ў нас зярняты ведаў, але і давалі ўрокі жыцця — падчас турыстычных паходаў, сельскагаспадарчых работ, душэўных размоў.
Я бязмерна ўдзячная вам, паважаныя настаўнікі Жупранскай сярэдняй школы, за вашу нястомную працу, дабрыню і клопат. Наш «зорны» выпуск — гэта вынік сумесных намаганняў вучняў і педагогаў.  У той год наша школа выпусціла 9  (!) медалістаў: 7 — з залатым медалём, 2 — з сярэбраным. Так, былі сярод нас выдатнікі, алімпіяднікі, былі спартсмены і музыканты… Але, мабыць, галоўнае, што ўсе мы сталі годнымі людзьмі, спецыялістамі, прафесіяналамі ў сваёй сферы, якія не зніклі ў вірлівай плыні жыцця. Дзякуй табе за гэта, родная Жупранская школа, і вам, дарагія настаўнікі.